Γωβιός (κωκοβιός ή κοκωβιός)
Ομοιογένεια μικρών ψαριών από την τάξη των ακανθοπτερυγίων. Υπάρχουν τρία είδη γωβιών: ο αποκαλούμενος “γάτα”, ο “ποταμίσιος” που είναι δυστυχώς γεμάτος αγκάθια, και ο “κωβιός του τέλματος”, ο οποίος δεν εκτιμάται πολύ.
Θρίσσα (λιπαριά)
Ψάρι με μακρουλό, σχεδόν ωοειδές σώμα, με μαυριδερές βούλες στη ράχη. Το μήκος της μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο. Πιάνεται στις εκβολές των ποταμών. Είναι καλό ψάρι, αλλά γεμάτο αγκάθια.
Κυπρίνος (σαζάνι)
Ο κυπρίνος είναι ψάρι του βυθού και αρέσκεται στο βούρκο. Για το λόγο αυτό πρέπει να καθαρίζεται καλά, πριν μαγειρευτεί. Η ράχη του είναι καστανή και τα πλευρά του χρυσαφιά. Είναι εξαίρετος όταν ψαρεύεται σε λίμνες ή ποτάμια. Στην περίπτωση αυτή έχει σάρκα ροδαλή, νόστιμη και εύπεπτη.
Λούτσος (έσοξ ή τούρνα)
Είναι το μεγαλύτερο ψάρι του γλυκού νερού (μπορεί να ξεπεράσει το 1 μέτρο). Η ράχη του είναι σκούρα, ενώ η κοιλιά του πιο ανοιχτόχρωμη. Το στόμα του είναι εφοδιασμένο με 700 και πλέον δόντια: Καταστρέφει πολλά άλλα ψάρια. Το κρέας του είναι λευκό και λεπτό, αλλά λίγο στεγνό.
Οξύρυγχος (ξυρρύξι ή μερσίνι ή στουρόνι)
Μεγάλο ψάρι που το μήκος του φτάνει τα 3 - 6 μέτρα και κάποτε ακόμη και τα 9 μέτρα. Βρίσκεται στη Μεσόγειο αλλά κυρίως στις Ρωσικές θάλασσες. Έχει χρώμα γκρίζο με κοιλιά ασπρουδερή. Ανεβαίνει στα ποτάμια κατά την εποχή της αναπαραγωγής. Η σάρκα του είναι πολύ πυκνή, δεν είναι πολύ νόστιμη και είναι πολύ δύσπεπτη. Το μεγαλύτερο είδος οξυρρύγχου, είναι ο ούσος της Κασπίας Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου, από τον οποίο βγαίνει το περίφημο Ρωσικό χαβιάρι. Από τη νηκτική του κύστη κατασκευάζουν ψαρόκολλα.
Πέρκα
Η πέρκα αναγνωρίζεται από την πράσινη - χρυσαφιά ράχη της, που αυλακώνεται από μαύρες γραμμές, καθώς και από τα κόκκινα αγκαθωτά της πτερύγια. Το κρέας είναι λεπτό και νόστιμο. Μαγειρεύεται ολόκληρη ή σε φιλέτα. Ψαρεύεται την άνοιξη κοντά στα ποτάμια και το καλοκαίρι στους βυθούς.
Πέστροφα
Το εξαίρετο αυτό ψάρι απαντάται σε δύο βασικά είδη:
Πέστροφα η σολομοειδής: Το δέρμα της είναι άσπρο με κηλίδες μαυριδερές. Η ρόδινη σάρκα της θυμίζει σολομό (η πέστροφα αποτελεί υπογένος των σολομών) και την χρησιμοποιούμε όπως και αυτόν.
Πέστροφα λιμναία ή ποταμίσια: Το δέρμα της είναι κιτρινοπράσινο και φέρει πλήθος μικρών κηλίδων. Στο είδος αυτό ανήκει και η Καλιφορνιακή πέστροφα, που εκτρέφεται στα περισσότερα ιχθυοτροφεία της Ευρώπης.
Σολομός
Μεγάλο σαρκοβόρο ατρακτοειδές ψάρι, που το μήκος του μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο και το βάρος του τα 20 κιλά. Ζει στα γλυκά νερά, όπου αναπαράγεται, και στη θάλασσα, όπου αναπτύσσεται. Ο καλύτερος σολομός είναι εκείνος που ψαρεύεται από τον Ιανουάριο έως το Σεπτέμβριο. Η σάρκα του έχει χαρακτηριστικό κοκκινωπό χρώμα, που γίνεται εντονότερο με το ψήσιμο. Παρασκευάζεται ολόκληρος ή σε φιλέτα, ενώ ο παστός σολομός είναι μια πανάκριβη και εξαιρετική λιχουδιά γα τους καλοφαγάδες.
Τίνκη (τίνκα ή γληνί)
Κοντόχοντρο ψάρι με πρασινωπό χρώμα και μαύρες κηλίδες. Το σώμα της τίνκης είναι καλυμμένο με λεπτά λέπια στο χρώμα του μπρούντζου. Το δέρμα της εκκρίνει άφθονη βλέννα. Ζει στο βούρκο των βυθών και διατηρεί μια δυσάρεστη γεύση βουρκίλας, αν δεν τη βάλουμε στο καθαρό νερό μόλις ψαρευτεί, ή αν δεν βάλουμε κάμποσο ξίδι στο στόμα της μόλις την πάρουμε από τον ψαρά.