Τουριστική παιδεία

Ο Τουρισμός δε στηρίζεται σε προχωρημένες επιστημονικές ικανότητες και η τουριστική εκπαίδευση απαιτεί κατά πρώτο λόγο επαγγελματικά προσόντα και δευτερευόντως τα ακαδημαϊκά προσόντα. Δεν χρειάζεται κανείς να είναι ταλαντούχος στα μαθηματικά, στο γραπτό λόγο, στα χρηματοδοτικά ή στις τεχνολογίες για να διακριθεί στον τουρισμό. Αρκεί να είναι καλός στις διαπροσωπικές ικανότητες, στην επικοινωνία και στη συνεργασία με άλλα άτομα, όπως και σε τεχνικές δεξιότητες.

Ο τουρισμός απαιτεί προπάντων επαγγελματικά προσόντα και όσοι τα συμπληρώνουν και με άλλα, ακόμη καλύτερα. Δεν τιμωρεί όμως και δεν εξοστρακίζει όσους δεν είναι ιδιαίτερα προικισμένοι σε (πιθανόν ανύπαρκτα), αναποτελεσματικά ακαδημαϊκά και επιστημονικά προσόντα. Οι χιλιάδες σχολές και πανεπιστήμια τουριστικής εκπαίδευσης που υπάρχουν στον κόσμο (εκτός ελάχιστων όσα τα δάχτυλα μας) είναι αναποτελεσματικά και έχουν δημιουργήσει εμπόριο (fast food university tourism education).

Όλα τα ΜΜΕ αναφέρουν τα χάλια της ελληνικής παιδείας, φυσικά δεν εξαιρείται η Τουριστική Παιδεία. Χρειάζεται μεταρρύθμιση και να μπει βαθιά όπως συνηθίζουμε το μαχαίρι στο κόκαλο, να λέμε. Αλλά πάντα το ξεχνάμε, και οι άνεργοι απόφοιτοι φωνάζουν!! Είναι θλιβερό γεγονός ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχουμε φροντιστήρια και αυτό οφείλεται κυρίως στους αναξιόπιστους εκπαιδευτικούς (μικρές εξαιρέσεις). Και η οποιαδήποτε αντίσταση στον έλεγχο και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι το μεγαλύτερο έγκλημα για το μέλλον της πατρίδας μας. Δισεκατομμύρια έχουν δαπανηθεί τα τελευταία 25 αναποτελεσματικά χρόνια, από όλους τους φορείς στο χώρο της τουριστικής εκπαίδευσης ακόμη και από τα επιδοτούμενα επαγγελματικά προγράμματα του ΟΑΕΔ και της Ε.Ε., σε βάρος των ελληνικών οικογενειών του ελληνικού δημοσίου και της Τουριστικής βιομηχανίας.

Ποιοι έχουν ελέγξει επαγγελματικά την αποτελεσματικότητα τους; Εκτός πολύ ελάχιστων περιπτώσεων, όλο το βάρος πέφτει στους επικεφαλής της τουριστικής εκπαίδευσης, με την αντίστοιχη αναποτελεσματικότητα τους. Τα αποτελέσματα μετράνε και όχι οι εντυπώσεις.

Τα πάντα έχουν διαμορφωθεί και δυστυχώς συνεχίζονται και σήμερα από σκοπιμότητες κομματικές, ατομικών συμφερόντων, με κυριαρχία των πελατειακών λογικών, με συνέπεια την απαξίωση των δημοκρατικών διαδικασιών λήψης αποφάσεων. Προγράμματα χρηματοδοτούμενα για την τουριστική εκπαίδευση τόσο από το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, όσο και από τον ΟΤΕΚ!!! Έχουν στηθεί με πλήρη αδιαφάνεια από ηθελημένα μέλη στημένων επιτροπών, ατομικών συμφερόντων. Φταίμε όλοι και είμαστε συνυπεύθυνοι, γιατί πάντα βλέπαμε τον Τουρισμό με κομματικά κριτήρια και όχι εθνικά και έχει διαμορφωθεί και συνεχίζεται από ηθελημένες αποδεκτές ρυθμίσεις από ορισμένους. Όπως υποβάθμισαν και την ΑΣΤΕΡ Ρόδου. Για να έχουμε σήμερα αντίκρισμα μόνο στην αναποτελεσματικότητα και στην ανεργία, όμως το κακό έγινε. Με αντιεπαγγελματικά Τουριστικά εκπαιδευτικά κριτήρια δημιουργήθηκαν τα ΤΕΙ και τα πανεπιστημιακά τμήματα στα ΑΕΙ.

Η Τουριστική εκπαίδευση πάντοτε ήταν απούσα από τις πραγματικές ανάγκες της τουριστικής βιομηχανίας σε όλους τους φορείς και πάντοτε εμφανίζονταν άνθρωποι που φοβούνται να αναλάβουν ουσιαστικές ευθύνες, που διστάζουν να αναλάβουν ρίσκα, που μετράνε περισσότερο αυτά που θα χάσουν και τη μετριότητα, παρά εκείνα που είναι πιθανόν να κερδίσουν οι σπουδαστές και το εκπαιδευτικό σύστημα και ο Ελληνικός τουρισμός. Ως εκ τούτου ασχολούνται με γνωστές προβλέψεις, αναλύσεις (κοινώς, με επιστημονική σάλτσα).

Δε χρειαζόμαστε ανέργους μαστερίστες και διδακτορικούς τίτλους από Πανεπιστήμια. Δεν έχει αντίρρηση κανείς, στο να επιβραβεύεται η πραγματική επιτυχία, αλλά να τιμωρείται και η αποτυχία, η διαφθορά και η αναποτελεσματικότητα, στις οποίες ποτέ κανένας δεν έχει αναφερθεί.

Προτάσεις: 

1. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να στεγασθούν σε εποχιακά Ξενοδοχεία και να λειτουργούν σε πλήρη λειτουργία και με διαμονή πελατών, με την απασχόληση σπουδαστών, καθηγητών και στελεχών της επιχείρησης.

2. Τα υπάρχοντα να αξιολογηθούν από ανεξάρτητους διεθνείς Εμπειρογνώμονες.

3. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων 

4. Αξιολόγηση εκπαιδευτών

5. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα να γίνονται βάσει των μελλοντικών αναγκών της τουριστικής βιομηχανίας και όχι της τουριστικής γεωγραφίας. 

6. Με επαγγελματική εξειδίκευση σε θέματα που αφορούν την επαγγελματική κατάρτιση σε διαφορετικούς χώρους τουριστικών επιχειρήσεων παραγωγής.

7. Κάθε χρόνο υποχρεωτική πρακτική εξάσκηση σε φορείς τουριστικής βιομηχανίας, βάσει των διδακτέων μαθημάτων, management training, με εποπτεία των καθηγητών και των στελεχών των τουριστικών επιχειρήσεων, με μετρήσεις αποδοτικότητος και παραγωγικότητος.

8. Οι Καθηγητές και όλοι οι εκπαιδευτές θα πρέπει κάθε πέντε χρόνια να αξιολογούνται βάσει ειδικών προγραμμάτων, κατηγοριών, τα σχετικά επιτεύγματά των, σε συγκέντρωση μορίων αποδοχής από εμπειρογνώμονες, και αν δεν συμπληρωθούν ικανοποιητικά να επιμορφώνονται συνεχώς για να κρατούν την εκπαιδευτική τους έδρα.

9. Oι μεταπτυχιακές εργασίες των σπουδαστών να είναι δομημένες, αποτελεσματικές για το συμφέρον και τη μελλοντική εξέλιξη των σπουδαστών.

10. Πλήρως εκσυγχρονισμένη ηλεκτρονική υποστήριξη των σπουδαστών και οποιαδήποτε άλλη τεχνική υποστήριξη συνυφασμένη με το επάγγελμα.

11. Οι απαιτήσεις να είναι λογικές από κάθε σπουδαστή, και απαιτείται συνεχή επιμόρφωση και πολύπλευρη γνώση εμπειριών και μετά έρχεται η ποθούμενη επιτυχία.

12. Μην ξεχνάμε ότι το επάγγελμα μας είναι ΔΙΕΘΝΕΣ και αν γίνουμε επαγγελματίες και ειδικευμένοι υπάρχουν θέσεις εργασίας σε όλο τον Κόσμο.

PELEKANAKIS GEORGIOS

Εναλλακτικός Τουρισμός και Ορεινή Κορινθία

Ζούμε αναμφισβήτητα σε μία από τις ωραιότερες χώρες του κόσμου, την Ελλάδα, που όλοι αγαπάμε και προσπαθούμε όλοι μαζί να βγούμε νικητές από την κρίση, που τη μαστίζει τα τελευταία χρόνια. 

Μεγάλο μας όπλο σ΄ αυτή τη δύσκολη μάχη που δίνουμε, είναι ο τουρισμός. Μία χώρα με τόσο πλούσια ιστορία, αξιοθαύμαστο πολιτισμό και ακαταμάχητες φυσικές ομορφιές, είναι φυσικό να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις προτίμησης των ξένων για τουρισμό. 

Κάθε χρόνο και κυρίως κατά την καλοκαιρινή περίοδο και σε συγκεκριμένους προορισμούς, συρρέει πλήθος τουριστών από πολλές διαφορετικές χώρες, γεγονός που μεταφράζεται σε προσοδοφόρα οικονομική πηγή για την περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας μας. Η Ελλάδα έχει όλες τις κατάλληλες υποδομές για να υποδεχθεί και να εξυπηρετήσει πολύ μεγάλο αριθμό τουριστών.

Τα τελευταία όμως χρόνια υπάρχει έντονος προβληματισμός για τα δυσμενή επακόλουθα που επιφέρει ο τουρισμός στη χώρα μας. Συγκεκριμένα παρατηρούνται:

• αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, με τη μορφή της ρύπανσης του περιβάλλοντος και της ατμόσφαιρας, την αλόγιστη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της φύσης, με αποτέλεσμα η ίδια η φύση, με τη σειρά της, να μας εκδικείται.
• η “εποχιακή” μορφή τουρισμού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες επηρεάζει σε μέγιστο βαθμό τη ζωή των κατοίκων των τουριστικών περιοχών, και τους αναγκάζει σε μόνιμη εποχιακή εργασία.

Στα προβλήματα αυτά θα μπορούσε να δώσει λύση η μορφή “εναλλακτικού τουρισμού” που θα προωθηθεί μέσω νέων προϊόντων και φρέσκων ιδεών. Θα δανειστώ ένα κομμάτι από τη μελέτη του Πανεπιστημίου Αιγαίου που αναφέρεται στο μαζικό τουρισμό και τις εναλλακτικές μορφές του: 

«Με τον όρο εναλλακτικός τουρισμός ορίζεται το σύνολο των ολοκληρωμένων τουριστικών υπηρεσιών, οι οποίες διακρίνονται από εξειδίκευση ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες και προτιμήσεις των πελατών τους, απευθύνονται σε ένα εξειδικευμένο κοινό, στηρίζονται σε οικολογικά ανεκτές και ήπιες δραστηριότητες, ενώ αναδεικνύουν χωρίς να καταστρέφουν τα φυσικά κάλλη μίας περιοχής. Τα κύρια χαρακτηριστικά του εναλλακτικού τουρισμού είναι η αναζήτηση της αυθεντικότητας και της επαφής με την φύση, η άρνηση των απρόσωπων τουριστικών πακέτων, η αποφυγή των κοσμικών παραλιών, ο συνδυασμός των διακοπών με την προσφορά εθελοντικής εργασίας, που συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και προσφέρει λύσεις σε προβλήματα της τουριστικής εποχικότητας».

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι θα πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στους λιγότερο γνωστούς προορισμούς από τους φορείς, ώστε να υπάρχει καταμερισμός του τουρισμού σε όλη την επικράτεια της χώρας μας. Η Ελλάδα μας ευτυχώς είναι προικισμένη με φυσικές ομορφιές σε όλη την έκτασή της και όχι μόνο στα νησιά ή την Χαλκιδική. Επίσης θα πρέπει να υιοθετηθεί πρώτα από εμάς τους Έλληνες η ιδέα αυτή. Τουρισμός εξάλλου δεν είναι μόνο ο ξένος τουρισμός, αντιθέτως, ο εγχώριος τουρισμός θα πρέπει να είναι το κύριο μέλημά μας. Εμείς θα πρέπει να εξερευνήσουμε και να γνωρίσουμε από κοντά τη χώρα μας, ώστε να μπορέσουμε να τη διαφημίσουμε και να την προωθήσουμε κατάλληλα.

Και φυσικά όταν αναφερόμαστε στον τουρισμό, δεν εννοούμε μόνο θάλασσα. Η Ελλάδα εκτός από τα όμορφα νησιά της, διαθέτει βουνά με ακαταμάχητους ορεινούς προορισμούς. Διαθέτει πραγματικά αλπική φύση που σε συνδυασμό με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των χωριών δημιουργούν εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς. Ψηλές βουνοκορφές κατάφυτες από δάση και αγριολούλουδα, λίμνες και ρυάκια με γάργαρο τρεχούμενο νερό, ζώα και πουλιά που βρίσκουν καταφύγιο στην πλούσια φύση και φυσικά γραφικά χωριά με πέτρινα σπίτια και πλακόστρωτα δρομάκια, είναι μερικές από τις υπέροχες εικόνες στο οδοιπορικό σας.

Παρόμοιες υπέροχες εικόνες θα βρείτε στην Ορεινή Κορινθία. Μικροί και μεγάλοι οικισμοί φυτεμένοι στις πλαγιές των βουνών. Η πρόσβαση στην ορεινή Κορινθία και συγκεκριμένα στην περιοχή του Φενεού και της Στυμφαλίας είναι εύκολη και ιδιαιτέρως ευχάριστη λόγω του τοπίου. Μέσω της εθνικής οδού Κορίνθου - Τριπόλεως στρίβετε στη διασταύρωση με τη Νεμέα και ακολουθείτε τις πινακίδες που σας οδηγούν προς τη λίμνη της Στυμφαλίας και τις νότιες πλαγιές της Ζήρειας.

Ένα από τα πιο γνωστά χωριά. είναι τα Τρίκαλα Κορινθίας, προορισμός αναψυχής για όσους λατρεύουν τη φύση. Tα Tρίκαλα είναι κυριολεκτικά χωμένα μέσα στο δάσος, σε μια περιοχή προικισμένη από τη φύση με μοναδικές ομορφιές. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί πολύ τουριστικά και αποτελούν ένα must προορισμό για όσους επιθυμούν να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη φύση. Στις τρεις συνοικίες του (Άνω, Μεσαία και Κάτω) υπάρχουν πολλά αξιόλογα καταλύματα.