Όταν η θεία Μέριλυν αποσύρεται στην κάμαρά της, τ΄αγόρια της γειτονιάς σκαρφαλώνουν τις σκαλωσιές. Εκείνη δοκιμάζει μες στο δωμάτιο τα φορέματα της Κυριακής. Έπειτα θ΄ακουστεί η σειρήνα της βάρδιας σ΄όλη την πόλη. Η θεία Μέριλυν με τα δασικά της μάτια κυκλώνεται από σιωπή και τ΄αγόρια της. Κάθε νύχτα αθλητές και λογοτέχνες στην αυλή της. Κάθε νύχτα πάρτυ γενεθλίων, οι εμψυχώσεις για τις μάταιες αποβάσεις, πάντα η θεία Μέριλυν με τα φουστάνια της ανάγλυφα και την εξωφρενική ηδυπάθεια των μελών της.
Η θεία Μέριλυν ζει στα θέατρα, τις μικρές, θεατρικές σκηνές, είναι μια Στέλλα μαχαιρωμένη στο κέντρο των Αθηνών, στη Νέα Υόρκη, στο Παλέρμο. Ήταν μια Στέλλα είπαν όταν τη βρήκαν νεκρή μες στα φάρμακα. Τώρα τ΄όνομά της συζητιέται παντού.
Η Νόρμα Τζην αρπάζει το τριαντάφυλλο από το βωμό και χάνεται μες στην αμερικανική νύχτα. Σαν σύμβολο λάμπει η Νόρμα Τζην μες στις δεκαετίες. Με το ιλιγγιώδες στόμα και το όνομα μιας ερωμένης. Γεννήθηκε για έρωτα η Νόρμα Τζην και στο εργοστάσιο όλοι το γνωρίζουν. Είδαν τις φωτογραφίες, κάτι κακές λήψεις με την πρώιμη δροσιά ενός κοριτσιού. Ήταν ζωγραφισμένη σαν σε λάδι η Νόρμα και για αυτήν την υπομονή της αμείφθηκε με δέκα δολάρια.
Έπειτα από το σπουδαίο εκείνο ποσό, αργά λησμόνησε για πάντα το εργοστάσιο. Ακόμη έφυγε από την πόλη, αποπλανημένη με το λευκό της φόρεμα όταν γεμίζουν οι καιροί. Η Εύα δίχως πατέρα, η Εύα με την τρελή της μάνα, ψυχοπαίδι στ΄αμερικάνικα σπίτια, φορτωμένη τους άντρες της και τη μοίρα. Και απλώνει μες στην Αμερική η Νόρμα Τζην γιατί είναι πράγμα θηλυκό η ομορφιά και όσοι την είδαν κοιμούνται στα δροσάτα περιβόλια. Μια άλλη όψη του φεμινισμού η Νόρμα Τζην, κατεστραμμένη, μια σωσμένη επιγραφή στα μητρώα της αισθητικής, μια υπενθύμιση για τους ανυποψίαστους και τ΄αρπαχτικά δόγματα.
Πουθενά αλλού δεν θα μπορούσε η Νόρμα Τζην να γεννηθεί παρά μόνον στις μεγάλες, χρωματιστές εκτάσεις της Αμερικής, η Νόρμα που ύστερα την είπαν Μέριλυν και επαναλαμβάνεται έτσι ανυπέρβλητα τραγική στους λαϊκούς γάμους, τα σινεμά και τις οντισιόν. Έτσι λοιπόν δεν πεθαίνει κανείς. Μόνο γίνεται ιδέα και επίπεδο και έτσι διασώζεται η θεία Μέριλυν στα ασπρόμαυρα ντοκιμαντέρ και τα εξώφυλλα. Είναι τέχνη ο κόσμος μας θεία Μέριλυν και συνηθίζεται στα είδωλα ν΄αποδίδεται πάντοτε μια μοναδική ιερότητα, ως πρακτική ας πούμε ζωγραφική.